Ölüm korkusu, yeryüzündeki biyolojik bedenlerin ölmesinin yarattığı korku insanları kuralları bozmak ve sınırları zorlamak gibi değişik tavırları almaya zorlamıştır. Manik kutlamalar, diğerleri arasında imtiyazlı mevkileri kapmak, servet yapmak, bazen yapıcı davranışlar içersede sık olarak diğerlerine şiddet yöneltmek hep bu korkunun yarattığı davranışlardır.
İnsanoğlu çoğunlukla ölümden korkar. Bu korku sahip olduklarına veda etmek, sevdiklerinden ayrılmak veya basitçe birlikte var olduklarından kopuş duygusudur. Halbuki bedensel ölüm esas olarak başka bir boyutta yeniden doğuştur. Batan güneşin diğer istikametten yeniden doğuşu gibi, sararıp dökülen yaprakların yerine zamanı gelince yeni yaprakların çıkışı gibi insanlarda zamanı gelince yeni bedenlerde tekrar bedenlenirler. Ruhları daha yükselmis bir bilinçle farklı bir kişilik olarak dünyada yeniden bedenlenir.
Her fiziksel ölüm insan ruhunun yeni bir uyanışıdır. Bu sebeble diyebiliriz ki; bizler ruhu olan bedenler değiliz, fakat bedenleri kullanan ruhlarız. Bizler dünyada bilinçlerimizi yükseltmek için varız.
Fiziksel ölümün ötesinde yaşam vardır. Zamanımızda, 2020, bilimsel araştırmalar, hastanelerde ve araştırma merkezlerindeki araştırmalar göstermiştir ki bilinç bedenin ölümünden sonrada var olmaya devam ediyor. Ölüme yakın deneyimler, gönüllü olanlar üzerinde uzman doktorlarca yapılan ipnoz deneyleri fiziksel ölümün ötesinde yaşamın var olduğunu göstermiştir. Üniversitelerde bu konularla ilgili binlerce dosya mevcuttur. İlaveten birçok insanın bu konuda şahsi tecrübeleri, içgüdüleri ve rüyaları vardır.
Birde rengi kapkara olan ikinci bir ölüm vardır. Bu ruhun ölümüdür. Son bedenlenme hakkınıda kullanıp başarılı olamayan ruhun fiziksel ölümün ötesinde tüm ruhsal hafızasının silinmesi olan ölüm. Tamamen yok oluş. Bilinçli bir varlığın gerçek ölümü. Bizlerin korkması gereken ölüm aslında bu ikinci ölümdür. Biyolojik bedenimizin ölümü değil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder