SEVGİ KAPISI

Sevgi tüm bilgilerin kapısıdır.

Fakir kadın esanslı yağlarının bulunduğu kutusunu getirdi. Bundan önceki  kötü yaşantısından bir hatıraydı, o zamanlar  güzel kokmak için esanslı yağlarını kendisi için almıştı. Kadın güzel yağlarını Yeşuanın başına sürdü. Adeta hepsini boca etti. Kalbinde sevgi olmayanlarca bu hareket; veren için lüzümsuz bir savurganlık, alan için ise bir yüktü görünüşte. Küçük bir şeydi belki kadının bu yaptığı ama yapmıştı. Kalbinin bir söyleme ihtiyacı vardı ve gerçek bir söyleyişle rahatlıyacaktı. Yeşuanın sözlerindeki gerçekler kendiliğindendi, içten gelen güdülerle fışkıran hakim olunmuş sözler gibiydi, kesinlikle emir altında yapılan bir dışsal aktarım değildi. Pratik amaçlarla neye hizmet ettikleri önemli değildi. Değerleri, verdikleri şevklerindeydi. Sevgi onlara hatırlatıyordu, sevgi gerçekleştiriyordu onları ve Yeşuanın sevgisi manalara tercüman oluyordu ve onları kabul ettiriyordu. Bağışlamak duygusundan akıp gelen tüm kabul edişin kaynağı idi ve aynı zamanda tüm bilginin anlamıydı.

Sevgi tüm bilginin temeliydi; onsuz dinler, teoriler, doktrinler peygamberler hakkındaki dedikodulara dönüşürdü.  Bu da yaşam veremezdi kalplere, tek bir ruha bile kutsanma olamazdı, hiçbir kalbe günlük yaşamdaki mücadeleler ve anlaşmazlıklar için bir kuvvet eli olamazdı. Yeryüzünde sevgiden yoksun ahlak kadar rezil ve düşük birşey olamazdı. Tam Tanrı sevgisinden ayrılmış bir kalbten gelen dini düşünceler kadar yetersiz ve erksiz bir sapma olamazdı. Hızlı bir çöküş yada uzun vadeli bozulmak her iki halde de varılacak son ölüm ve çürümektir.