En yüksek seviyede özgürlük kişi kendisini sahte benlik duygusundan kurtardığında gelir. Olduğunu sandığından kurtulduğunda gelir. Tüm diğer özgürlük çeşitleri geçicidir. Anlık bir duygu verir. Gerçek özgürlük herkesin kendi içindedir. Bir ruh özgür olduğunda onu bu dünyada bağlayacak hiçbir şey kalmaz. O her yerde özgürlüğü solur. Yeryüzünde de gökyüzünde de.
Nihai özgürlük kişi kendisini bir anlığına unuttuğunda gelir. O an beden Tanrının şanını yüceltmek icin var olan bir mabettir. Bu dualarla Tanrıya odaklanarak yapılabilir. Ruh bu şekilde özgürleşebilir ve ruhun bu özgürlüğünde de yaşamın anlamı yatar.
Gerçek şudur ki; Ruh tekdir ve tek bir Varlık vardır. Tüm yaratıklar tek bir Kaynağa bağlıdır, kadri mutlak Tanrıya. Bizler bağımsız, kendi başına var olan varlıklar değiliz. Annesinin rahmindeki bebeğin annesine bir kordonla bağlı olması gibi tüm yaratılmışlarda tek bir Tanrıya bağlıdır.
Hıra dağında Musa peygamberin duyduğu rivayet edilen söz: "Beni görürsen yaşayamazsın" ın anlamı ruhların Tanrıyı ancak öldükten sonra görebileceğidir çünkü insan Tanrıyı görse bedenli kalamaz ve bir an önce ölmeye can atar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder