YEŞUA HAKKINDA

KUTSİYET

Onun  rehberliğinin hedefi saf bir kalpten, berrak bir bilinçten ve samimi inançtan kaynaklanan sevgidir.

Bir evladın babasına olan sevgi bağı yanında bir kölenin efendisine karşı olan korku bağının ne değeri vardır? Hiç elbette.

Sizler içinize acizlik ve korku eken kulluk, kölelik ruhunu değil ama sevgi ve saygı eken oğulluk ruhunu aldınız ki işte bu ruhla Tanrıya "Baba" diye hitap edebildiniz. 

Tanrım ve Babam, işte bu ifadeler sizin tüm yaşayan bütünlükleri içeren büyük evrensel kalıp olduğunuzu gösteriyor. Dünyaları içerdiğinizi gösteriyor öyle ki siz zihni, duyguları, bedeni ve yaşam nefesini bu kalıp içinde barındırıyorsunuz.

Yeşua Tanrının kutsallığını yansıtmıştır. Kutsal olan saf olandır. Kutsallık içinde kötülüğe dair hiçbir nokta yoktur. Yeşua bu kutsallığı temsil etmiştir. Yeşua'da bir kötülük, leke, nefsaniyete sapma, aldatma, şiddete teşvik, sevgisiz bir söz veya davranış bulamazsınız. Bu yüzden ona Tanrının kutsalı (tam arınmış, saf) anlamında "oğul" denmiştir. Bedenli olarak Tanrının ışığı ve sevgisi ile yansıyan bir zerre (oğul) olmuştur. Yaşamı, öğretileri, yaptığı işler kutsiyetin fiziksel  bedende kişileştirilmesidir.

Yeşua  kalıplaşmış dinlerin ötesindeki evrensel gerçeği  bildirmiştir. Etten hapishane içindeki  ruhlar ancak bu gerçeğe uyanarak ebedi yaşama kavuşur demiştir. Uyanmanın dünyada  bedenli iken olmasının şart olduğunu söylemiştir. Yol, gerçek ve yaşam  benim derken bunu kast etmiştir.

Alpaslan Kuzucan