Herkes yaşamında her olay karşısında vereceği tepkide özgürdür. Bu şu demektir, kimseyi istemediği bir şeyi yapmaya zorlayamazsınız.
Bu nedenlede kişi kendi özgür iradesi ile yaptığı seçimlerinin sonucunda oluşacak olaylar için Tanrıyı suçlayamaz. Yine aynı şekilde, olabildiğince kötülüklere mani olunması şartıyla, diğer kişisel seçimlere de saygı duymayı öğrenmek zorundadır.
Tanrı en ufak ayrıntısına kadar her şeyi idare eden değildir. Bizler de özgür irade verilmiş bireyler olarak kuklalar değiliz. Tanrı bu nedenle terörizmi ya da savaşları durdurmaz. Ya da mafyanın insan trafiğini engellemez. Bizler, kolektif olarak bu durumların oluşmasına izin veriyoruz ve dolayısıyla da sonuçlarından sorumluyuz. Davranışlarımıza sahip çıkmanın öğrenilmesinin vaktidir.
Tanrı hakkında aydınlatılması için açıklama gereken diğer bir sürü konu var. Bir kere bizler ilhama tabi varlıklarız. İstisnasız hepimiz tabiyiz. Bu nedenle de zaman içinde dalgalanmalar yaşıyoruz. İlhamlarımıza tabi olduğumuz müddetçe Tanrının planına uyuyoruz, bunları duymazdan geldiğimizde ise bütünsel planın dışına çıkıyoruz. İşte bütün kötülüklerde o zaman zuhur ediyor.
Her ne zaman Tanrı bize doğru olanı hissettirse ve bu ilhamla biz bu yolda olmayı özgür irademizle seçsek barış ve huzur hakim oluyor. Ama dediğimiz gibi adı üstünde özgür irade yani ilhamımızı seçmeyebilirizde. İlhamlarımız koruyucu melekler ve ruhsal rehberlerimiz tarafından her an, o yönde davranalım diye bizlere fısıldanmaktadır. Kutsal rehberliğe uyup uyumamakta özgürüz. Bu nedenle Tanrıyı doğru tanıyalım. Onu yargılamak gibi bir hakkımız yoktur.
Alpaslan Kuzucan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder