Gerçek ölüm bedenle beraber ruhun da ölmesidir. Tanrı tarafından, bedensel ölüm ötesinde ilahi adalet gereği, herkesin yaptığını bulması sürecinden sonra bilincin silinerek varlık sahnesinden yokluğa geçişidir. Yok oluşudur. Geriye hiç bir hafıza kalmadan.
Kutsal Ruha küfredenler, can alanlar ve armazca aynı kötülükleri tekrar tekrar yapmaya devam edenler affedilmezler. Bu davranış affedilmez.
İnsanoğlu Kutsal Ruhun bir zerresi olmak için yaratılmıştır. Bu Tanrının Krallığına girmek, ikinci doğum yada ebedi yaşam olarak tasvir edilir. Huzura ermek ve Huzurda olmak. Tanrının huzuruna. Bu makama erenler yaşam enerjilerini direk olarak Tanrıdan alırlar. Fiziksel yaşamlarının bitmesi ile onlar kabir görmeden ışığa alınacaklardır.
Orada Tanrının huzurunda, bir zaman yada bir tarih yoktur. Anlık olarak görevler Tanrıdan alınır ve alınlındığı gibi de yapılır. Hüküm Tanrınındır.
Bu makama ermek için insan sevgiyi öğrenmeli ve bunu özümsemiş, kendisi bir sevgi kaynağı haline gelmiş olmalıdır. Bunu yapamayanlar, kalpleri kin, garez, öfke, kıskançlık, açgözlülük ve kibirle kirli ve kitli olanlar huzura alınmazlar. Bu ruhlar teslimiyetten uzaktır. Dünyada iken kalplerini temizleyip sevgi ile dolduranlara ne mutlu çünkü geri kalanlar ki çoğunluk böyle, ikinci ölümü tadacaklardır yani ruhlarının ölümünü.
Kalplerinizi kirletmeyin. Olumsuz duygulara orada yer vermeyin. Olumlu ve tedbirli olun. Tanrıdan başka hiçbir varlığa tam olarak güvenilemeyeceğini, teslim olunamayacağını iyi bilin. İnsanlara tam olarak güvenmeyin. Sadece sizi sevenleri değil düşmanlarınızı da sevin, onların gerçeği görebilmeleri ve doğru olana dönebilmeleri için dua edin.
Yeşua.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder