Madde dünyasında bedenli olarak yaşıyorken belirli duygusal kalıplarımızı değiştirebiliriz. Kendimizi telkinle ve irademizi kullanarak olabildiğince iyi bir hale getirebiliriz. Ancak bedensel ölümle birlikte bu yeteneğimiz/şansımız ortadan kalkar. Ölüm ötesinde kendimizi değiştirmek mümkün olmaz. Kimse yardım da edemez.
İnsan hangi duygularla ölürse orada aynen öylece kalır. Bu dünya ahiretin tarlasıdır. Burada ne ekerseniz orada onu biçersiniz. Bağnaz insanlar orada kıyamete kadar uyuyup kalacağını sananlar öylece uyur kalır. Sonunda da zaten azalmış olan ruhsal enerjileri de dağılıp yok olur. Hasetler, açgözlüler, kindarlar, yalancılar orada kendi olumsuz duygularının cehennemini yaşarlar. İyi ve doğru insanlar ise huzur içinde ve mutlu duygular içinde cennetlerini yaşarlar. Cennet cehennem bir haleti ruhiyedir. Varlığın gerçeğine dünya da iken uyanmış olanlar ise Tanrı katına yükselerek Mesih olurlar.
Bu nedenle yaşarken ruhunuza olumlu, iyi değerleri yükleyip kaderinizi tayin etmek sizin elinizdedir. Bu fırsatı doğru kullanın.
Alpaslan Kuzucan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder