Cahil insanların kalpleri karanlığa zincirlenmiştir. Cahil bir kalbin iyi olması imkansızdır. Kalbi saflaştıran bilgidir. Bu sebeple bilgiden yoksun kalp iyi olamaz. İnsanlar olarak diyorsunuz ki 'zihinleri cahildi ama kalpleri iyiydi'. Bu söz şunu söylemek gibidir ' kördüler ama gözleri iyiydi'. Cüzam mikrobunu beynine bulaştırmış bir kimseye sağlıklı, temiz denir mi? Cahil insanın durumu da budur. Kirli bir kalp zindandır. Oraya lütuf girmez. Cehaletin hüküm sürdüğü yerde lütuf yoktur. Cahil adamım kalbinde Tanrı sevgisinden eser yoktur. Cahil bilmediği bir şeyi nasıl sevsin? İnancı olmaz çünkü bilgi inancın içinde olmalıdır. Kör inanç putperestliktir. Tanrıya ibadetini doğru yapamaz. Doğru Tanrıya tapsa bile davranışları yanlıştır. Cehalet tüm günahların köküdür. Cehalet kördür. Cehaletin körlüğü şehveti besler. Cehaletin körlüğü vahşeti besler. Kibrin anası da cehalettir. Cehalet yanlışa gitmenin nedenidir. Tüm hatalar cehaletle beraber gelir ve cehaletle gelen kibir, devamında cehaleti besler. Aynı şekilde cehaletle beraber gelen şeytani tüm hisler devamında da cehaleti besleyip adeta canavarlaştırır. Bazı insanlar cahildir ancak bazıları cahil olmayı sevmektedirler. Öğrenmeye isteksizdirler. Adeta hastalıklarını kucaklarlar. Ve bu cahil zihinler saf değildir. Bilgi karanlığı aydınlatan ve her tür korkuyu yok eden ışıktır. Bilgisiz kişi karanlıktadır ve karanlık içinde sonsuz yaşama ulaşmak söz konusu değildir.
Yeşua2000
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder