Tanrı insanları yarattı ve kendisine tabi olmalarını istedi ama insanlar kendi kafalarına göre tanrılar yarattı ve onlara taptı.
Ne gaflet halbuki bu yarattıkları tanrılar insanlara tapsa daha anlamlı olurdu!
İlahi eğitim de dört unsur vardır. İnanç, umut, sevgi ve biliş. İnanç kök saldığımız topraktır. Umut bizi besleyen sudur. Sevgi içinde büyüdüğümüz havadır. Bilgi ise içinde geliştiğimiz ışıktır.
Maneviyatın içinde maddiyatın kırıntısı dahi olmaz. Varsa eğer bunun manevi alemden bildirilmiş olması mümkün değildir. Bu yüzden sizlere söylenen herşeye kanmayın. Maddiyat beklentisi olan kişilerde maneviyat yoktur. Hiç bir isim altında maddiyat beklentisi olmamalıdır. Varsa oradan derhal uzaklaşın.
Birinci derecede önemli olan kişinin diğer bir kişiye veya varlığa sıkıntı veya üzüntü getirmemesidir. Kim olursa olsun. Zengin fakir, inançlı inançsız ya da meşhur sıradan ayırımı yapmadan. Hayvanlara ve doğaya aynı saygıyla yaklaşılmalı ve zaruri olmadıkça onlara zarar vermekten kaçınılmalıdır.
Sadece lüks içinde olanlara yardım ediliyorsa bir menfaat beklentisi var demektir. Ancak doğru insanlar bunu yapmaz çünki onlar karşılık beklemezler. Amaçları sadece, kendisi dahil herkesin mutlu olmasıdır ancak bazı insanlar bunu istemezler.
Yönetenler insanların tam bilinçlenmesini istemezler. Bu durum onların mevkilerini tehdit eder. Bu sebebten bir kandırma sanatı olan politika icat edilmiştir. Bunun içinde dinler önemli bir yer tutar. İsimleri alırlar ve onları kötülükleri için kullanırlar. Kötülüklerini yine yalanla iyilik gibi göstermeye çalışırlar. Amaç tamamen kendi çıkarlarını sürdürmektir. İnsanları köleleştirmek tek amaçlarıdır. Herşeyi kendileri için isterler. Ancak bilmezler ki Kutsal Ruh onları kullanıyordur. Kötü işler için kötü varlıklar kullanılır çünki nihai iyilik manevi alemde bambaşka şekillerde tezahür eder. Bu dünyada kullandığımız manadaki kadar dar ve yüzeysel değildir. Daha doğrusu bu dünyada bizim anladığımız iyilik kavramı ruhsal alemdeki iyiliğin çok dar bir zerresidir. Kötü güçler Kutsal Ruh tarafından kullanıldıkları bilmezler. Hatta bunlar yaptırıldıklarını kendi işleri sanırlar. Bu kadar başarılı olmalarını kendi güçlerinden bilirler. Gerçekte ise onlar yoldan çıkmış bazılarının yola getirilmesi için Kutsal Ruh tarafından kullanılmaktadırlar. Bu kötüler aslında bu işler için tutulmakta olan yok edilmesi gereken ruhlardır.
Kutsal Ruh Tanrı adına herşeyle ilgilenir ve herşeyi kontrol eder. Tüm insan ve hayvan tüm varlıklarla. Kutsal Ruh bir varlığı terk etmedikçe o varlığın Kursal Ruhun kontrolünden çıkması mümkün değildir.
Öteki alemde bilinç gördüğü şey olur. Ruhu gören Ruh olur. Mesihi gören o olur. Tanrıyı gören Onunla bir olur. Yani o seviyeye çıkmadan onları göremezsiniz. Halbuki burada herkes herşeyi görür. Yani güneşi o olmadan görürsünüz. Ayı o olmadan görürsünüz.
Gerçeklere bu dünyada yaşarken uyanmak zorundayız. Bedenden sıyrılıp çıktığımızda eğer gerçeklere henüz uyanamamışsak o zaman arada kalırız. Bu ara ise bizim kullandığımız kötülük kelimesinin içeremeyeceği derecede yoğun ürkütücü ve olumsuz bir yerdir. Ruhlar burada karanlıkta ve kaybolmuş vaziyette ızdırap ve korku içindedirler. Yok oluşa doğru giderler. Oradaki çaresizlik ve esef hali ruhun bile sınırlarını zorlar.
Yeşua2000
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder