Yaşayan herkes ruhen canlı değildir ve ölen herkes de ruhen ölü değildir. Dünya yaşamı bir rüyadır. Ölünce uyanırız ya da uyanamayız. Yaşarken uyanabilmek gerekir. Farkına varmak. Biz bu beden değiliz.
Bu ego değiliz. Yada bu zihin değiliz daha ötelerde bir şeyiz.
Bazıları bu dünyada iken farkına varır ve uyanmış olur bazıları kabirde uyanır. Bazıları ise kabirde de uyanamaz.
Dünya ile ilgili, sade ve onurlu bir yaşam için gerekli olandan fazlasına bizi yönelten her takıntımız, hırs yaptığımız herşey ruhumuzu sınırlar. Halbuki ruh sınırsızdır. Ruh özgür bırakılmalı, dünya hırslarına köle edilmemelidir. Yüzümüzü ışığın kaynağına dönelim. Tanrıya ve ışığın yüzümüzü aydınlatmasını dileyelim.
Kalplerimiz küçük bir çocuk kalbi gibi saf, temiz olsun ancak o zaman Tanrının huzuruna erişebiliriz.
Bu ego değiliz. Yada bu zihin değiliz daha ötelerde bir şeyiz.
Bazıları bu dünyada iken farkına varır ve uyanmış olur bazıları kabirde uyanır. Bazıları ise kabirde de uyanamaz.
Dünya ile ilgili, sade ve onurlu bir yaşam için gerekli olandan fazlasına bizi yönelten her takıntımız, hırs yaptığımız herşey ruhumuzu sınırlar. Halbuki ruh sınırsızdır. Ruh özgür bırakılmalı, dünya hırslarına köle edilmemelidir. Yüzümüzü ışığın kaynağına dönelim. Tanrıya ve ışığın yüzümüzü aydınlatmasını dileyelim.
Kalplerimiz küçük bir çocuk kalbi gibi saf, temiz olsun ancak o zaman Tanrının huzuruna erişebiliriz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder