Sevgi tüm bilgilerin kapısıdır.
Fakir kadın, esanslı yağlarının bulunduğu kutusunu getirdi. Bundan önceki kötü yaşantısından bir hatıraydı; o eski zamanlarda güzel kokmak için esanslı yağlarını kendisine almıştı. Kadın, güzel yağlarını Yeşua’nın başına sürdü. Adeta hepsini boca etti. Kalbinde sevgi olmayanlarca bu hareket; veren için lüzumsuz bir savurganlık, alan için ise bir yüktü görünüşte. Küçük bir şeydi belki kadının bu yaptığı ama yapmıştı. Kalbinin bir şey söyleme ihtiyacı vardı ve gerçek bir söyleyişle rahatlayacaktı.
Yeşua’nın sözlerindeki gerçekler kendiliğindendi, içten gelen güdülerle fışkıran, hâkim olunmuş sözler gibiydi, kesinlikle emir altında yapılan bir dışsal aktarım değildi. Pratik amaçlarla neye hizmet ettikleri önemli değildi. Değerleri, verdikleri şevklerindeydi.
Onlara sevgiyi hatırlatıyordu, sevgiyi gösteriyordu ve Yeşua’nın sevgisi manalara tercüman oluyordu, onları kabul ettiriyordu.
Bağışlamak duygusundan akıp gelen tüm kabul edişin kaynağı idi ve aynı zamanda tüm bilginin anlamıydı.
Sevgi tüm bilginin temeliydi. Sevgisiz dinler, teoriler ve doktrinler peygamberler hakkındaki dedikodulara dönüşürdü. Bu da yaşam veremezdi kalplere, tek bir ruha bile kutsanma olamazdı, hiçbir
kalbe günlük yaşamdaki mücadeleler ve anlaşmazlıklar için bir kuvvet eli olamazdı.
Yeryüzünde sevgiden yoksun ahlak kadar rezil ve düşük bir şey olamazdı. Tanrı sevgisinden ayrılmış bir kalpten gelen sahte dini düşünceler kadar yetersiz ve aşırı bir sapma olamazdı. Hızlı bir çöküş ya da uzun vadeli bozulmak; her iki hâlde de varılacak son, ölüm ve çürümektir.
Yeşua’nın sözlerindeki gerçekler kendiliğindendi, içten gelen güdülerle fışkıran, hâkim olunmuş sözler gibiydi, kesinlikle emir altında yapılan bir dışsal aktarım değildi. Pratik amaçlarla neye hizmet ettikleri önemli değildi. Değerleri, verdikleri şevklerindeydi.
Onlara sevgiyi hatırlatıyordu, sevgiyi gösteriyordu ve Yeşua’nın sevgisi manalara tercüman oluyordu, onları kabul ettiriyordu.
Bağışlamak duygusundan akıp gelen tüm kabul edişin kaynağı idi ve aynı zamanda tüm bilginin anlamıydı.
Sevgi tüm bilginin temeliydi. Sevgisiz dinler, teoriler ve doktrinler peygamberler hakkındaki dedikodulara dönüşürdü. Bu da yaşam veremezdi kalplere, tek bir ruha bile kutsanma olamazdı, hiçbir
kalbe günlük yaşamdaki mücadeleler ve anlaşmazlıklar için bir kuvvet eli olamazdı.
Yeryüzünde sevgiden yoksun ahlak kadar rezil ve düşük bir şey olamazdı. Tanrı sevgisinden ayrılmış bir kalpten gelen sahte dini düşünceler kadar yetersiz ve aşırı bir sapma olamazdı. Hızlı bir çöküş ya da uzun vadeli bozulmak; her iki hâlde de varılacak son, ölüm ve çürümektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder