Şefkat insan evrimini vurgulayan temel ilkedir. Tanrıyı kabul etmeyenler yaşamlarında çok az şefkat görmüşlerdir. Bizim Kutsal Kaynağımız ile uyum sağlamamız için bizlerin önce şefkat görmeye ihtiyacımız vardır yani doğru insan ilişkilerine. Bu olduktan sonra, ancak biz, Büyük Tek Bütünü ve Onun ilgili kısımlarını kavrayabiliriz. Tanrıdan şüphe eden kendini bu Tek Bütünden ayrılmış gibi hisseder ve onlarda sebepsiz bir korku hakimdir. Bütüne bağlı değillerdir. Kendi Kutsal Kökleri ile eşuyum içinde değillerdir. Şüpheleri onları ayırır. Zihinleri Tanrı konusundaki, herşeyin tek bir Bütün olduğu konusundaki içgüdüsel sıçramayı yapamamıştır.
Gerçek şefkatte duygusallık yoktur. Daha doğrusu tutku, takıntı yoktur. Amaç başkalarınında aydınlanmasına yardım edebilmektir. Kendimizi buna adamak gerçek anlamda kastedilen şefkattir. Süreklilik vardır ancak kandırmak ve yalan yoktur. Zorlamak ya da korkutmak yoktur. Bu bir gönüllü rehberliktir. Yeşua bu yol göstermeyi "birinciler sonuncu sonuncular birinci olacak" yani her ileriki zamanlarda gelen kendinden bir önceki zamanlarda gelenlere oranla daha bilge olacak diyerek açıkça belirtmiştir.
Yeşua2000
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder