Kibir cömertliği ve tevazuyu önler.
Kibir bencilliktir. Diğerlerine tepeden bakmak onları aşağı varlıklar olarak görmektir. Kibirli insanlar diğerlerinin dayanılması zor acılara katlanmalarını, tahammül edilmesi zor şartlara boyun eğmelerini sadece kendi menfaatleri için ve hüküm sürebilmeleri için isterler.
Zengin insanlar genellikle varlıklarıyla gurur duyarlar ama bu onların kendilerini budala yerine koymasıdır. Onlar gönülden ve karşılıksız olarak hiçbir şeylerini veremezler. Bir şeyler veriyorlarsa bu mutlaka reklam ve gösteriş içindir. Kibirleri aslında onları yarınların korkakları yapar. Sıradan insanlar gibi basit bir yaşam sürmekten korkarlar. Kendilerine herkese davranıldığı gibi eşit olarak davranılmasından korkarlar.
Kibir sadece zenginlere has bir kötülük de değildir. Bazı insanlar her halukarda kibirli ve dolayısıyla küstah olabilir. Bu durum onların yetiştiği ortamlardan kaynaklanabilir. Kültür, din bunun üzerinde etkilidir. Arapların kendilerini kavmi necip olarak görmesi, yahudilerin kendilerini seçilmiş ırk olarak kabul etmesi, şovenist duygularla aşırı milliyetçilik ya da beyaz ırkın üstünlük iddiası gibi.
Kibirli kişiler küstahtır. Herkesi hor görürler. Sevgi ve şefkat hisleri kalplerinde yoktur. Bencil varlıklar olmuşlardır. Üstün varlıklar olarak yaşamak için herşeyi kendilerine doğal bir hak gibi görürler. Diğerlerinin onlar için eziyet çekmesini normal, olması gerekli bir olay olarak kabul ederler.
Kibir bizi ebedi yaşamdan mahrum edecek, gerçekliklerden uzaklaştıracak en kötü sapmalardan biridir.
Çok zengin insanların ebedi yaşama hak kazanması devenin iğne deliğinden geçmesi gibidir. Bırakın kendi kibirleri içinde boğulsunlar. Bırakın ölüler kendi ölüleri ile uğraşsınlar.
Kibir bencilliktir. Diğerlerine tepeden bakmak onları aşağı varlıklar olarak görmektir. Kibirli insanlar diğerlerinin dayanılması zor acılara katlanmalarını, tahammül edilmesi zor şartlara boyun eğmelerini sadece kendi menfaatleri için ve hüküm sürebilmeleri için isterler.
Zengin insanlar genellikle varlıklarıyla gurur duyarlar ama bu onların kendilerini budala yerine koymasıdır. Onlar gönülden ve karşılıksız olarak hiçbir şeylerini veremezler. Bir şeyler veriyorlarsa bu mutlaka reklam ve gösteriş içindir. Kibirleri aslında onları yarınların korkakları yapar. Sıradan insanlar gibi basit bir yaşam sürmekten korkarlar. Kendilerine herkese davranıldığı gibi eşit olarak davranılmasından korkarlar.
Kibir sadece zenginlere has bir kötülük de değildir. Bazı insanlar her halukarda kibirli ve dolayısıyla küstah olabilir. Bu durum onların yetiştiği ortamlardan kaynaklanabilir. Kültür, din bunun üzerinde etkilidir. Arapların kendilerini kavmi necip olarak görmesi, yahudilerin kendilerini seçilmiş ırk olarak kabul etmesi, şovenist duygularla aşırı milliyetçilik ya da beyaz ırkın üstünlük iddiası gibi.
Kibirli kişiler küstahtır. Herkesi hor görürler. Sevgi ve şefkat hisleri kalplerinde yoktur. Bencil varlıklar olmuşlardır. Üstün varlıklar olarak yaşamak için herşeyi kendilerine doğal bir hak gibi görürler. Diğerlerinin onlar için eziyet çekmesini normal, olması gerekli bir olay olarak kabul ederler.
Kibir bizi ebedi yaşamdan mahrum edecek, gerçekliklerden uzaklaştıracak en kötü sapmalardan biridir.
Çok zengin insanların ebedi yaşama hak kazanması devenin iğne deliğinden geçmesi gibidir. Bırakın kendi kibirleri içinde boğulsunlar. Bırakın ölüler kendi ölüleri ile uğraşsınlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder