Yeşua'nın öğretisinde iki ana unsur vardır. Birincisi Tanrı merkezli olmaktır. Yani ben merkezli olmamak, yaratılışın temeline Tanrıyı koymaktır. Dünyanın ve varlığın yaratılış amacının temeline Tanrıyı koymaktır. Kendi varlığımızı Ona adamak ve Ona kavuşmak ve onunla birlikte olmak için çalışmayı esas almaktır. Yine bu yolda ilerlemek isteyenlere de istenirse onların seviyesine inmeden yardım etmektir.
İkincisi bu yolda ilerleyebilmek için kendimizi varlık sevgisi haleti ruhiyesine uyarlamaktır. Varlığı sevmeden Tanrı sevgisine ulaşmak mümkün değildir. Varlıkla aramızda oluşturduğumuz duygusal sevgiyi Tanrıya yönlendirebiliriz. Esasen Tanrı ile bir olmak sevgide bir olmaktır. Çünki Tanrı sevgidir. Sevgi haleti ruhiyesinin kaynağıdır. Bu nedenle Onunla bir olabilmek, Ona kavuşabilmek için kendimizinde sevgiye yani tamamen olumlu, varlığından çevresine hiçbir zarar gelmeyecek bir varlığa dönüşmüş olmamız gerekir.
Bilinç olarak kendimizin duygusal sevgi enerjisine dönüşümümüzün derecesi bizim ruhsal gelişimimizin de göstergesidir. Bu durum akıl ve bilinç kapasitemizin en üst boyuta ulaşmış olması demektir. Okyanusa damlanın geri dönebilmesidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder