YEŞUA BİLDİRİYOR

SORU: Tutku isimli filmdeki işkence ve ölüm sahnesi çok korkunçtu kardeşim. Abartılı mı yapmışlar?

YEŞUA: Daha da kötüydü.

SORU: Korkunç bir şey. Bu ne kadar ağır bir işkence. Acı korkunç boyutlarda olmalı. Normal, sıradan, bizim gibi insanların buna dayanması mümkün değil diye düşünüyorum.

YEŞUA: Hiçbir acı duymadım. Tanrı benim acı çekmeme izin verir miydi sanıyorsun? Vermedi. Hiçbir acı hissetmedim.

SORU: Neden “Baba beni niye terk ettin?” dediniz?

YEŞUA: O an için Tanrıyla bağım kesildi. İnsan gibi oldum. Bir an panikledim.

SORU: Ölümden dirilip kalkmanız...

YEŞUA: Beni öldüremediler. Bayılmışım. Ben orada ölmedim. Benim ölümüm yeryüzünde olmadı.

SORU: Çarmıhtan alınıp mağara mezara kondunuz.

YEŞUA: Evet. Orada Tanrı beni iyileştirdi ve çıktım.

SORU: Fiziksel bedeninizle mi göğe alındınız?

YEŞUA: Evet. Kısa bir müddet dünyada kaldım. Sonra alındım.

SORU: Şimdi ruhsal âlemde bedeninize ne oldu? 

YEŞUA: Yukarıda bedeni terk ettim. Dağıldı.  

SORU: Meryem ananın bedeni de göğe mi alındı? Öyle söyleniyor.

YEŞUA: Hayır. Onun bedeni dünyada bırakıldı.

SORU: İnsanlar öbür tarafa geçince akraba ve sevdiklerini görüyorlar mı?

YEŞUA: Hayır. Böyle bir şey yok. Ancak ruh dünyada neyi çok istemişse burada onu zihninde yaratabilir ve gerçek sanabilir.  Öbür tarafta akraba görmek isteği dünyevi bir takıntıdır.

SORU: İlk havarilerin tüm dünya lisanlarında konuşmaya başladığı iddia ediliyor ve bu durumu Kutsal Ruhun kendilerine verilmiş olmasına bağlıyorlar. Bu bana pek inandırıcı gelmiyor. Sen ne diyorsun kardeşim?

YEŞUA: Böyle bir şey olmaz kardeşim. Bu doğru değil. Burada kastedilen benim mesajımın tüm dünya dillerine tercüme edileceğiydi ki bu da gerçekleşti. Ayrıca Kutsal Ruh verilmez. Ruh tam arındığında topluluğumuza Tanrının izni ile kabul edilir ve o ruh artık Tanrının askeri ve ruhsal kardeşliğin bir üyesidir. Bizimle bir olur.

SORU: Sizin üç günlük ölüyü dirilttiğiniz, bir dokunuş ve sözle cüzzamlıları sapasağlam yaptığınız söyleniyor. Bu konu da bana inanılacak gibi gelmiyor. Ne dersin kardeşim?

YEŞUA: Kardeşim, Lazarus ölmemişti. Cüzzam hastalığı son safhasında olduğu için onu mağaraya koymuşlardı. Ben onu oradan çıkarıp iyileştirdim. Yani iyileşme sürecine soktum. Kaderini Tanrının izni ile değiştirdim. Bunu yapabiliyorum. Ancak bir dokunuşla sapasağlam olmaz ama iyileşir hastalığı. Topluma kabul edilecek seviyeye gelir. Aynı şeyi sana da yaptım aksi takdirde sen ölüme yakındın. Tanrı sana ikinci bir şans verdi ve beni sana yolladı. Sen benim geldiğimi gördün. Vefat olayı fiilen gerçekleşince artık o ruh bedeninde tekrar canlandırılamaz. Yani bu, ölüyü diriltme, yoktur. 

Mucize sadece Tanrının yapabildiği bir şeydir.

Yeşua