KÖR İNANÇLAR

Dini dogmalara körü körüne inanmak bilince bir hakarettir ve karanlık tarafından politik görüşlerden başka bir temeli olmaksızın organize edilmiştir. Gücü ele geçirmek ve diğerlerini kendine hizmet ettirmekten başka bir hedefleri yoktur.

Dogmalara kapılan kişiyi olumsuz duygular sarar. Öfke, nefret, korku, hasetlik gibi. Çünkü kişi kendi bilincini bastırmakla zaten kötü bir şekilde kendini Tanrısal olandan uzaklaştırmaktadır ve bu da kişiyi farkında olmasa da, içsel bir hiddet, kendisi gibi olmayanlardan öç alma ve sadece öbür tarafta değil ama yaşarken de bir takım dünyevi imtiyazları hak ettiği şeklinde ayrımcı bir inanca götürür.

Bilinci hür olana ise sükunet içinde gerekli değerler malum edilecektir ve her şeye ve herkese karşı olumlu duygularla dolacaktır. Ruhuna sevgi, huzur ve anlayış gelecektir. İç sesi gibi algılanan bu durum aslında Tanrının ruha yolladığı saf sevgi enerjisinin hissedilmesidir. Bu enerji Tanrı tarafından her ruha her an yollanmaktadır ancak kişi olumsuz duygularıyla adeta bu enerjiyi kirletmektedir.

Havariler Yeşuaya ‘’Son nasıl olacak?’’ diye sormuşlar.

Yeşua: ‘’Başlangıcı keşfettiniz mi ki sonu soruyorsunuz? Başlangıçta nasıldıysa sonda da öyle olacaktır. Başlangıçtaki gibi saf olabilenlere ne mutlu; onlar sonu bilecek ve ikinci ölümü (ruhsal ölüm) tadmayacaklar. İlk yaratıldıkları gibi olabilenlere ne mutlu.