Dünyasal şeylere atfedilen önem büyük bir yanılgıdır. Çünki bu hal düşüncelerimizi sonsuz olan Bir den geçici olana çevirir. Bu durum da Tanrı kelimesini duyan bu kelimenin gerisindeki sonsuzluğu değilde fani olanı düşünür. Baba, Oğul, Kutsal Ruh, yaşam, ışık kelimelerinde aynı durum söz konusudur. Örneğin ezeli Evrensel Bilinç olan Baba Ortodoks ikonlarında bulutların üzerinde oturan yaşlı bir adam olarak resmedilmektedir. Bu nedenle din adamlarından belki çoğu diğer insanlardan ise hemen hepsi Kutsal Ruhun anlamından habersizdir. Ateistler gibi bir çok sözde dindar da hala kendini fiziksel bedeninden ibaret saymaktadır. Ölümü takiben kıyamete kadar uyuyacağına ve kıyamette fizik bedeni ile kalkacağına inanır. Hakikat ise insanın fizik beden olmadığı ve bir ruh olduğudur. Bir insanın fizik bedeni ölünce ruhu da ölmez. Kıyam (uyanmak) edecek olan ruhtur ve bu ölümü takiben üç gün içinde olur. Bazıları kabire girmeden uyanır. Bazıları da ruhun ölümüne kadar uyur gider. Ruhun ölümü ise ikinci ölümdür ve bunun anlamı Yeşua'nın şu sözünde saklıdır: "Siz beni takip edin. Bırakın ölüler kendi ölülerini gömsünler."
Ancak kişi bizzat kendi ruhsal deneyimiyle bu kelimelerin anlamındaki sonsuzluğu kavramışsa bunları idrak edebilir. Bunun dışında kalan sıradan insanlar için bu kelimeler sadece kafa karıştırır. Eğer bizler kutsal boyuta ulaşmış olsaydık kutsal boyuta ait sonsuz anlamlar için dünyasal boyuta ait sınırlı kelimeleri kullanmazdık.
Bu dünyada isimler türetilmiştir çünki gerçeği bunlar olmadan algılayamayız. Gerçek birdir fakat çok olarak sunulmaktadır. Biz insanların lehine olan bu durum bizi Bir olanı idrake götürecek çokluk sevgisi vasıtasıyla olacaktır. Gerçeği bilmeden, niye yaratıldıklarını ve ezeli hedeflerinin ne olduğunu bilmeden yaşayan insanların yaşamı hayvanların yaşamlarıyla kıyaslanabilir. Gerçeğimizin bilgisi bize Tanrı tarafından ve Yeşua Mesih vasıtasıyla yollanmıştır.
Kutsal Ruh bilinçlerini geliştirerek ruh olarak en üst boyuta çıkmış önceki insanların bir toplamıdır. Tarının huzuruna çıkmak ve orada ebedi olarak kalmak her ruhun tekamül etme sürecinin nihai hedefidir. Tanrının huzurunda devamlı kalma hakkını kazanan bireysel bilinçler orada çözünerek birleşik bir hal alırlar. Bir Bütün oluştururlar ancak Tanrıdan özel bir görev aldıklarında, bu görevi icra etmek için, tekrar Bütünden ayrılıp bireyselleşirler.
Dünya yaşamı süresinde en üst boyutta doğma hakkını kazanan insan ruhları Mesihin gerçek takipçileri, gerçek İsevilerdir. Kendileri de Mesih olmuştur. Bedenleri öldüğünde bu ruhlar ölümsüzlük kazanır ve onlar dünyanın fiziksel ömrünün sonunda dahi ölmeyeceklerdir.
Yeşua2000
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder