"Dul kadınların malını mülkünü sömüren, gösteriş için uzun uzun dua eden bu kişilerin cezası daha ağır olacaktır.”
Bunun dışında ruhunu Tanrıya yaklaştırmış bireyler bireysel gelişmenin son safhalarındadır. Bu insanlar bireyselliklerini sevgi vasıtasıyla Tanrıyla birleşmek için terk ederler. Bu terk etme fiili bu seviyedeki ruhlar için doğaldır. Tanrıyı o derece seviyorlardır. Dışarıdan bu durum kendi varlığına son vermek, kendini yok etmek gibi görünse de aslında o ruhlar görev aldıklarında tekrar bireyselliklerine dönüp görev için bütünden -Kutsal Ruhlar Konseyinden- ayrılabilirler. Yani esasta bireysellik kaybolmaz. Bu noktadaki karar sadece delicesine bir sevgi ile verilebilir ve her ruh bu kararı veremez. Dalgalanır ve o noktadan geri düşer. Bazı dünyasal takıntıları ağır basmıştır.
Bu ruhlar için cinsiyet yoktur. Benimsenmiş kişilikler vardır. Din, ırk ve yaş da yoktur. Tüm bu unsurlar geçirmeleri gereken sınavlar için birer eprövdü sadece. Artık onlar Tanrıya yükselmiş, herşeyin Kaynağına girmiş, tam gelişmiş bilinçlerdir. Sadece bilinç.
Bu nedenle sevgi tüm ruhunuzla olmalıdır. Saf olmalıdır. İçinizde "ego, ben" olmamalıdır. "Ben" dediğiniz anda kaybedersiniz. Kutsal Ruhlar bizlerle konuşurken "biz" derler.
Yeşua2000
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder